این سنسور دائما باید ترکیب سوخت را رصد کند. اگر میزان اکسیژن موجود در سوخت کم شود، احتراق به درستی صورت نمی‌گیرد که افزایش مصرف سوخت و آلایندگی ها را با خود به همراه دارد. کامپیوتر ماشین باتوجه به شرایط آب و هوایی و دما، نسبت اکسیژن و سوخت را شناسایی می‌کند که سنسور اکسیژن باید آن را تنظیم و پایش کند.
اکسیژن موجود در هوا و لوله اگزوز ولتاژی را در سنسور اکسیژن ایجاد می‌کند. امروزه با پیشرفت تکنولوژی در صنعت ماشین سازی برای بهبود کیفیت موتور از تعداد بیشتری از این قطعه بهره می‌برند. این ابزار هم چنین باعث کاهش نوسانات موتور ماشین می‌شود.
نبود این سنسور باعث افزایش آلایندگی خواهد شد در ابتدا تعداد کمی از ماشین ها دارای سنسور اکسیژن بوده اند اما از سال 1996 تاکنون همه ماشین ها دارای این قطعه هستند. مثلا در ماشین های هشت سیلندر از چهار سنسور اکسیژن استفاده می‌شود.
وظیفه این سنسور این است که موتور در بهینه ترین و اقتصادی ترین حالت ،کار کند و کمترین میزان گاز های آلاینده را تولید کند.
سنسور اکسیژن یا سوند لامبدا یک قطعه الکترونیکی است که نسبت اکسیژن موجود در یک گاز یا مایع را اندازه گیری می کند کامپیوتر ماشین نیز این ولتاژ را دریافت کرده و بر اساس مقدار آن به وضعیت عمل احتراق پی می‌برد.
به طور کلی وظیفه سنسور اکسیژن را می‌توان در سه مورد خلاصه نمود:
- تاثیر در کاهش مصرف سوخت
- تاثیر در کاهش میزان آلایندگی ماشین
- تاثیر در بهبود وضعیت احتراق و افزایش راندمان ماشین
به عبارتی دیگر نقش سنسور اکسیژن موجود در ماشین، میزان اکسیژن موجود در گاز های خروجی از موتور را اندازه‌گیری می‌کند. این اطلاعات توسط ماژول کنترل نیرو (PCM) بررسی می‌شوند تا نسبت میزان هوا به سوخت مناسب برای موتور، در زمان واقعی تعیین شود.
این سنسور در سیستم اگزوز قرار دارد و این امکان را می‌دهد تا موتور به ش این سنسور دائما باید ترکیب سوخت را رصد کند. اگر میزان اکسیژن موجود در سوخت کم شود، احتراق به درستی صورت نمی‌گیرد که افزایش مصرف سوخت و آلایندگی‌ها را با خود به همراه دارد.
اکسیژن موجود در هوا و لوله اگزوز ولتاژی را در سنسور اکسیژن ایجاد می‌کند.کلی کارآمد کار کند، که این امر به کنترل آلایندگی کمک می‌کند.
بنابراین، بالا بودن میزان اکسیژن به معنای احتراق ناقص و درصد نامناسب مخلوط سوخت و هوا است.به این ترتیب که در صورت غلیظ بودن سوخت، زمان پاشش را کوتاه کرده و در صورت رقیق بودن آن این زمان را افزایش می‌دهد.
نقش سنسور اکسیژن:
نقش این سنسور به حدی بالا است که در موتورهای جدید از ۲ سنسور اکسیژن استفاده می‌شود. این سیستم جدید به کاهش بیشتر سطح آلایندگی خودرو و مصرف آن کمک می‌کند.
گفتیم که سنسورها با بررسی شرایط محرک‌های فیزیکی مشخصی که با آن‌ها در ارتباط هستند، گزارش خرابی، نقص یا هرگونه مشکلی را صادر کرده و اعلام نیاز برای رفع آن می‌نمایند. سنسور اکسیژن که یکی از اصلی‌ترین حسگرهای خودرو است، در ورودی مسیر اگزوز قرار دارد و وظیفه آن اندازه‌گیری میزان اکسیژن موجود در گازهای خروجی از خودرو یا در واقع موتور است.
بنابراین، بالا بودن میزان اکسیژن به معنای احتراق ناقص و درصد نامناسب مخلوط سوخت و هوا است. به این ترتیب که در صورت گزارش وجود بیش از حد اکسیژن در گازهای خروجی از موتور، غلظت مخلوط بالا و مصرف سوخت بیش از حد مطلوب است.
سنسور اکسیژن گزارش‌های خود را به صورت سیگنال‌های قابل خوانش (تغییر ولتاز ۱ تا ۹ ولت) برای ECU ارسال کرده و در صورت وجود اکسیژن زیاد، ECU تنظیمات لازم را در سیستم سوخت‌رسانی با تغییر زمان پاشش انژکتورها، پیاده می‌کند. به این ترتیب که در صورت غلیظ بودن سوخت، زمان پاشش را کوتاه کرده و در صورت رقیق بودن آن این زمان را افزایش می‌دهد.
سیستم OBD II برای تشخیص میزان آلاینده ها در طی عملکرد موتور طراحی شده است.
این امر مستلزم وجود قطعاتی است تا عواملی را که امکان افزایش آلاینده ها را فراهم می کنند ، شناسایی کند.
